سرویس بین الملل فرارو:

روزنامه ی نیویورک تایمز امریکا ، از درگذشت خانم لوییز فیروز ، همسر یکی از نوادگان میرزا حسین فرمانفرما و  پرورش دهنده ی اسب خزر ، خبر داده است.

گزارش را بخوانید:

لوییز فیروز آمریکایی و همسر یک ایرانی کاشف نژاد منحصر به فرد اسبی در ایران که تصور می رفت نژاد آن منقرض گردیده، هفته گذشته در سن 74 سالگی در ایران درگذشت. این اسب که در منطقه دریای خزر کشف شد به اندازه یک کره اسب است و پیشگام اسب های جدید در مسابقات اسب سواری به شمار می رود. خانم فیروز در شهر کوچکی در شمال ایران زندگی می کرد و علت مرگ وی از کار افتادگی ریه و کبد اعلام شد.

الوین هارتلی ادواردز در دایره المعارف اسب در سال 1994 نوشت "کشف اسب خزر، که از یک نژاد بسیار قدیمی است، از اهمیت علمی و تاریخی بسیار در مطالعات اسب شناسی برخوردار بود." تصور می رفت نسل اسب خزر 1300 سال پیش منقرض شده است.

اسب خزر اسب کوجکی به اندازه 10 تا 12 دست (هر دست برابر با چهار اینچ) است و بنابراین به طور معمول قد آن از شانه ها تا زمین بیشتر از چهار پا نیست. خزر اسب کوچکی است ولی هیکل آن مثل یک کره اسب نمی باشد. این اسب سه خصوصیت بارز دارد: استخوان آهیانه آن بزرگ است و در نتیجه دارای پیشانی برآمده می باشد؛ دارای کتف پهن می باشد؛ و دو دندان اضافی در آرواره بالا دارد.

آزمایش سلول های بنیادین اسب خزر در دهه 1990 توسط گاس کوتاران در دانشگاه کنتاکی نشان داد که نژاد این اسب مستقیما به نژاد اسب های مصر باستان و ایران باستان مرتبط است و نشان می دهد که این اسب از اجداد اسب های عربی و دیگر اسب هایی به حساب می آید که در طبقه بندی خون گرم قرار دارد که نشان دهنده طبیعت گرم آن است.

فرانسی استال، یک نسل شناس و یکی از صاحبان مزرعه اسب های خزر در کنتاکی می گوید "اسب های خون گرم نوعا اسب های سواری و اصیل هستند. اسب های عربی همانند اسب های خزر دارای صورت فرو رفته هستند به طوری که اگر از پهلو به آنها نگاه کنید، صورت آنها دارای انحنای فرو رفته است."

خانم فیروز در سال 1965 پس از کشف اولین اسب خزر، 30 رأس دیگر را در طول سه ماه جستجو در کوه های البرز واقع در جنوب دریای خزر پیدا کرد. وی پس از شنیدن در باره اسب های کوچک به کوه های البرز رفت به امید آن که با چند رأس از آنها برای مرکز اسب سواری نوروزآباد که یک فرهنگستان اسب سواری در تهران و متعلق به وی بود، باز گردد.

خانم استال می گوید "اسب های عربی خیلی بلند هستند. او به دنبال اسب هایی بود که برای سواری بچه ها مناسب تر باشند."

خانم فیروز در سفر اول خود سه اسب خزر پیدا کرد. در سفر بعد، او هفت اسب ماده و شش اسب نر با خود باز گرداند و بدین ترتیب پرورش اسب را آغاز کرد و این خبر در میان طبقه اشراف ایران در آن زمان صدا کرد. در سال 1971 فیلیپ همسر ملکه انگلستان با شاه ملاقات کرد و دو اسب خزر به رسم هدیه دریافت داشت. فیلیپ که مجذوب اسب خزر شده بود از فرهنگستان خانم فیروز بازدید به عمل آورد و او را ترغیب کرد برخی از آن اسب های نادر را به خارج صادر کند.

خانم فیروز ظرف هشت سال بعد 29 اسب خزر را صادر کرد و بدین ترتیب تکثیر نسل این اسب اصیل ایرانی آغاز شد. بر طبق آمار مؤسسه آمریکایی "حفاظت از نسل احشام" در حال حاضر حدود 2000 اسب خزر در سراسر جهان وجود دارد.

خانم استال گفت خانم لوییز فیروز اولین کسی بود که تحقیق در مورد این اسب را آغاز کرد و دریافت که آنها از نسل اسب های باستانی هستند. با وجودی که هنوز یک گونه از حیوانات در معرض خطر نابودی به حساب می آیند ولی بر اثر تلاش های وی در حال تبدیل شدن به گنجینه ای در سراسر جهان می باشند."

لوییز در سال 1993 در یک خانواده آمریکایی در ویرجینیا به دنیا آمد و از کودکی به اسب سواری علاقه داشت. پدر او یک وکیل بود و برای دولت وقت در ایران کار می کرد. در سال 1956 لوییز به دانشگاه آمریکایی بیروت رفت. یک دیپلمات ایرانی او را برای دیدار از تهران دعوت کرد . در آنجا بود که با نارسی فیروز که یک اشراف زاده ایرانی بود آشنا شد و یک سال بعد و پس از فارغ التحصیلی در رشته پرورش جیوانات با وی ازدواج کرد.

خانم فیروز پس از فوت همسرش همچنان در شمال ایران به زندگی و سوارکاری ادامه داد. چند سال پیش به هنگام سوار بر یک اسب بلند ترکمن به زمین افتاد و شانه اش دچار در رفتگی شد. مردم به او گفتند که باید اسب سواری را کنار بگذارد. ولی او گفت "ببخشید. این من نبودم که افتادم. اسب بود که به زمین افتاد."

 

 

منبع:پایگاه خبری تحلیلی فرارو

 

محمدرضا زارع، ::: پنج شنبه 87/3/23::: ساعت 7:14 عصر