دریابان علی شمخانی ، با اشاره به اینکه باید در جامعه فضای گفتگو به گونه‌ای ایجاد شود که از تمام طیف‌ها و فکرها بتوانند درباره موضوعات مختلف اظهار نظر کنند، گفت: معتقدم باید راهی را باز، چتری پهن و سایه‌ای بگسترانیم که در آن طیف گسترده‌تری از افراد در بر گرفته شوند و موضوعات و معضلات مختلف کشور را با نگاهی جمعی و استفاده از خرد جمعی بررسی و رفع کنیم.

 

وی در این باره تصریح کرد: وقتی کسی حرفی می‌زند بیشتر از آنکه "ما‌قال"‌ را دنبال کنیم "من‌قال" را دنبال می‌کنیم که این در عدم شکل‌گیری چنین چتر حمایتی خیلی موثر است.

 

وی در مقابل سوال خبرنگار برنا در رابطه با خیانت بنی صدر و اظهارات او در یک برنامه تلویزیونی تصریح کرد: این خیلی زشت و خلاف واقع است که افرادی در نظام مطبوعاتی بخواهد از "من" طرف‌دار بنی صدر بسازد. این در حالی است که به طور قطع اگر بخواهم فهرستی از اقداماتی که در آن دوره بویژه در فرایند عزل بنی صدر، انجام داده‌ام‌ را تهیه کنم، تمام افرادی که قضیه را به شکل نامطلوب منعکس کردند به چالش کشیده خواهند شد.

 

وی با انتقاد از راحتی هتک حیثیت‌ افراد در جامعه بویژه در برخی مطبوعات و رسانه‌های الکترونیک،‌ گفت: به نظرم می‌رسد خیلی آلوده شدیم و از خیلی از مفاهیم دور شدیم. دهه چهارم انقلاب که دهه عدالت و پیشرفت است باید دهه توقف تخریب حیثیت چهره‌های کشور و مسلمانان تلقی شود.

 

شمخانی با ابراز تعجب از پرداختن به موضوع بنی صدر در برهه کنونی افزود: نکته اول این است که موضوع بنی صدر موضوع مرده‌ای است. چه ضرورتی وجود دارد که در این مقطع این موضوع را زنده کردند. خود این مسئله محل سوال است و مسئله دوم این است که خیانت تعریف حقوقی دارد.

 

وی در همین زمینه افزود: نکته دیگری که باید در نظر داشت این است که باید مواظب بود وقتی آدم لفظی را بکار می‌گیرد چه افراد دیگری متهم خواهند شد. آیا کسانی که در آن مقطع با بنی صدر همکاری می‌کردند هم خائن هستند؟

 

وی مسئله مطرح شده از سوی خود در یک برنامه تلویزیونی را تنها مربوط به یک عملیات خاص دانست و تاکید کرد: بحث مورد نظر مربوط به عملیاتی بود که گفته شد او قصد خیانت نداشت و قصد پیروزی داشت.

 

چون اگر پیروز ‌می‌شد کرسی‌های سیاست را برای خود محکم‌تر می‌کرد. فکر می‌کنم این یک بحث انحرافی است. من قبلا هم در همان زمان، این مسئله را در مجلس گفته‌ام،‌ حرفم درست است و روی حرفم هستم.

 

شمخانی با اشاره به نگارش و انتشار نامه‌ای در سال 61 با عنوان مسلمین به داد مسلمین برسید،‌ گفت: در سپاه ما دو گرایش داشتیم، مخالف و موافق بنی صدر. من جز مخالف‌ها بودم. به طور قطع اگر بنی صدر 10 روز قبل تر از زمانی که از ریاست‌جمهوری عزل شد، برکنار می‌شد وضع ما بهتر از آن می‌شد.

 

وی با اشاره به اقداماتی که برای برکناری مستندگونه بنی‌صدر انجام داده، گفت: سال 60 در خوزستان سمیناری گذاشتم و آیت‌الله بهشتی را دعوت کردم. مردم از سمینار که بیرون آمدند شعار مرگ بر بنی صدر می‌دادند. من می‌دانستم دارم چه می‌کنم. می‌توانم طوری این مسئله را تبیین کنم که من قهرمان آن حادثه، در جغرافیایی که زندگی می‌کردم، باشم.

 

شمخانی با بیان این مطلب که نباید هتک حیثیت راه رسیدن به قدرت باشد، گفت: اقداماتی علیه بنی صدر انجام دادم که کسی جرئت انجامش را نداشت. اگر امروز بعضا فحش دادن به بنی صدر وسیله تقرب به قدرت است، آن موقع این‌طور نبود. اما من در همان برهه حساس، لیدر میدان برکناری بنی‌صدر، در جغرافیای محل سکونتم، بودم.

 

وی در رابطه با خیانت بنی صدر در ندادن سلاح به رزمندگان تصریح کرد: من ندادن سلاح به رزمنگان آن زمان را برگردان این نمی‌دانم که بنی صدر خائن بوده است. صلاح به من نداده و من یعنی سپاه. ولی این مفهومش خیانت نیست چرا که او در آن مقطع با صدام تبانی نداشت که به ما اسلحه ندهد، تفکرش غلط بود اگرچه در همان مقطع به ستاد جنگ‌‌های نامنظم سلاح می‌داد و این را به عنوان نشانه بکارگیری نیروهای مردمی البته به شکل نادرست و ناصحیح منعکس می‌کرد.

 

وی در عین حال تصریح کرد: منافقین بعثی‌های بدون اونیفرم در کشور بودند و کار بعثی‌ها را علیه ما انجام می‌دادند. بنی صدر متحد اینها شد؛ آیا باز هم برای خائن شدن او باید دلیل آورد؟!

 

شمخانی با تاکید بر اینکه باید برهه‌های حساس انقلاب آنگونه که بوده برای نسل جوان تبیین و تشریح شود، نسبت به برخی غلو‌ها و حرکت بر مدار احساس‌گرایی در تشریح این برهه‌ها انتقاد کرد.

 

وی در پاسخ به این سوال که " آیا نوعی پز روشنفکری و یا ترس از دست دادن هوادار در برخی مدیران آنها را از پاسخگویی مستقیم به سوالاتی درباره برخی وقایع انقلاب منع نمی‌کند" گفت: اگر کسی جانب احتیاط را به دلیل ترس از دادن هوادار رعایت کند، معلوم است که جامعه ما جامعه آسیب پذیری شده است. من خودم می‌ترسم و این ترس از کسی نیست، ترس از خداست و گرنه راه تقرب به قدرت این است که آدم اینطوری نباشد. اما آدم باید با دقت روی افراد نظر بدهد.

 

منبع: www.tabnak.ir

نظرات دیگران: نظر